Capelle aan den IJssel, in historisch perspectief

Capelle en de watersnoodramp van 1953

In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 werd Nederland getroffen door een watersnoodramp Een zware noordwesterstorm raasde over de Noordzee en Nederland. De provincie Zeeland, de Zuid-Hollandse eilanden en de zuidwest hoek van de provincie Noord-Brabant werden zwaar getroffen.

De trieste balans na de watersnoodramp gaf aan dat 1835 mensen en tienduizenden stuks vee waren verdronken. Duizenden gebouwen waren verwoest of beschadigd en duizenden mensen moesten elders onderdak vinden De watersnoodramp was zonder twijfel de ergste natuuramp in Nederland van de vorige eeuw.

Ook Capelle en de Krimpenerwaard werden verrast door het hoge water. Het was de Schielandse Hoge Zeedijk die, ter hoogte van Hitland tussen Capelle en Nieuwerkerk aan den IJssel, onder de druk van het water bezweek. Toevallig lag een achttien meter lang binnenvaartschip aan de overkant van de IJssel aangemeerd, dat door de Krimpense schipper vervolgens bewust tegen de dijk is gevaren om het gat te dichten.

Dijkversterking dijk van Capelle aan den IJssel tijdens de watersnoodramp 1953

Als dit schip er niet had gelegen, was de Randstad tot aan Leiden toe ondergelopen. De Prins Alexanderpolder, die zes meter onder NAP ligt, zou dan minimaal tien meter onder water hebben gestaan. Een mooi monument ter plaatse herinnert ons thans aan deze heldhaftige actie van de Krimpense schipper.

Monument op de Dijk ter nagedachtenis aan de ramo in 1953

Het vervolg

Na de ramp wordt snel een politieke beslissing genomen over het deltaplan. Omdat de Schielands Hoge Zeedijk, die miljoenen mensen tegen het water moest beschermen, het maar krap had gehouden, werd dit probleem als eerste aangepakt. Er werd gekozen voor de bouw van een beweegbare stormvloedkering bij Krimpen aan den IJssel. Zowel de scheepvaart als de waterhuishouding werden hierdoor zoveel mogelijk ontzien.

Algerabrug , eerste stormvloedkering 1958

De waterkering bestaat uit twee brede, stalen schuiven, die hangen tussen twee betonnen torens. Normaal gesproken zijn de schuiven open, zodat het scheepvaartverkeer onder de schuiven kan doorvaren en het getij zijn natuurlijke loop heeft.

Slechts in extreme noodgevallen worden de twee schuiven neergelaten, om de tachtig meter brede rivier de IJssel geheel af te sluiten. De scheepvaart kan in dat geval gebruikmaken van de naast de kering gelegen schutsluis. Deze sluis meet 120 bij 24 meter, zodat ook grotere schepen zonder problemen kunnen passeren.

De brug over de stormvloedkering werd geopend op 22 oktober 1958 en werd vernoemd naar de kort daarvoor afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat : J. Algera.

Bron : Internet 2004